Quran APP
De Koran (/kʊrˈɑːn/, kuurr-AHN;[i] Arabisch: القرآن al-Qurʾān [alqurˈʔaːn],[ii] 'de recitatie'), ook geromaniseerde Koran of Koran, [iii] is de centrale religieuze tekst van Islam, door moslims beschouwd als een openbaring van God.[11] Het is georganiseerd in 114 hoofdstukken (meerv.: سور suwar, zing.: سورة sūrah), die uit verzen bestaan (meerv.: آيات ʾāyāt, zang.: آية ʾāyah, cons.: ʾāyat). Naast zijn religieuze betekenis, wordt het algemeen beschouwd als het beste werk in de Arabische literatuur [12][13][14] en heeft het de Arabische taal aanzienlijk beïnvloed.
Moslims geloven dat de koran mondeling werd geopenbaard door God aan de laatste profeet, Mohammed, via de aartsengel Gabriël[15][16], stapsgewijs over een periode van ongeveer 23 jaar, te beginnen in de maand Ramadan [17] toen Mohammed 40 was ; en eindigend in 632, het jaar van zijn dood.[11][18][19] Moslims beschouwen de koran als Mohammeds belangrijkste wonder; een bewijs van zijn profeetschap;[20] en het hoogtepunt van een reeks goddelijke boodschappen, te beginnen met die welke aan Adam zijn geopenbaard, waaronder de Thora, de Psalmen en het Evangelie. Het woord koran komt zo'n 70 keer in de tekst zelf voor, en er wordt ook gezegd dat andere namen en woorden naar de koran verwijzen.[21]
De koran wordt door moslims beschouwd als niet alleen goddelijk geïnspireerd, maar het letterlijke woord van God.[22] Mohammed schreef het niet omdat hij niet kon schrijven. Volgens de overlevering dienden verschillende van Mohammeds metgezellen als schrijvers, die de openbaringen optekenden.[23] Kort na de dood van de profeet werd de koran samengesteld door de metgezellen, die delen ervan hadden opgeschreven of uit het hoofd geleerd.[24] Kalief Uthman stelde een standaardversie op, nu bekend als de Uthmanische codex, die algemeen wordt beschouwd als het archetype van de koran die tegenwoordig bekend is. Er zijn echter variante lezingen, met meestal kleine verschillen in betekenis.
De koran veronderstelt bekendheid met de belangrijkste verhalen die in de bijbelse en apocriefe geschriften worden verteld. Het vat sommige samen, gaat uitgebreid in op andere en presenteert in sommige gevallen alternatieve verhalen en interpretaties van gebeurtenissen.[25][26] De Koran beschrijft zichzelf als een gids voor de mensheid (2:185). Het biedt soms gedetailleerde verslagen van specifieke historische gebeurtenissen, en het benadrukt vaak de morele betekenis van een gebeurtenis boven de verhalende volgorde ervan.[27] Als aanvulling op de koran met uitleg voor enkele cryptische koranverhalen en uitspraken die ook de basis vormen voor de islamitische wet in de meeste denominaties van de islam, [28][iv] zijn hadiths - mondelinge en schriftelijke tradities waarvan wordt aangenomen dat ze de woorden en daden van Mohammed beschrijven.[ v][28] Tijdens gebeden wordt de koran alleen in het Arabisch gereciteerd.[29]
Iemand die de hele koran uit zijn hoofd heeft geleerd, wordt een hafiz genoemd. Soms wordt een vers gereciteerd met een speciaal soort elocutie die voor dit doel is gereserveerd, tajwid genaamd. Tijdens de maand Ramadan voltooien moslims meestal de recitatie van de hele Koran tijdens tarawih-gebeden. Om de betekenis van een bepaald koranvers te extrapoleren, vertrouwen moslims op exegese of commentaar in plaats van een directe vertaling van de tekst.[30]
Meer informatie
Moslims geloven dat de koran mondeling werd geopenbaard door God aan de laatste profeet, Mohammed, via de aartsengel Gabriël[15][16], stapsgewijs over een periode van ongeveer 23 jaar, te beginnen in de maand Ramadan [17] toen Mohammed 40 was ; en eindigend in 632, het jaar van zijn dood.[11][18][19] Moslims beschouwen de koran als Mohammeds belangrijkste wonder; een bewijs van zijn profeetschap;[20] en het hoogtepunt van een reeks goddelijke boodschappen, te beginnen met die welke aan Adam zijn geopenbaard, waaronder de Thora, de Psalmen en het Evangelie. Het woord koran komt zo'n 70 keer in de tekst zelf voor, en er wordt ook gezegd dat andere namen en woorden naar de koran verwijzen.[21]
De koran wordt door moslims beschouwd als niet alleen goddelijk geïnspireerd, maar het letterlijke woord van God.[22] Mohammed schreef het niet omdat hij niet kon schrijven. Volgens de overlevering dienden verschillende van Mohammeds metgezellen als schrijvers, die de openbaringen optekenden.[23] Kort na de dood van de profeet werd de koran samengesteld door de metgezellen, die delen ervan hadden opgeschreven of uit het hoofd geleerd.[24] Kalief Uthman stelde een standaardversie op, nu bekend als de Uthmanische codex, die algemeen wordt beschouwd als het archetype van de koran die tegenwoordig bekend is. Er zijn echter variante lezingen, met meestal kleine verschillen in betekenis.
De koran veronderstelt bekendheid met de belangrijkste verhalen die in de bijbelse en apocriefe geschriften worden verteld. Het vat sommige samen, gaat uitgebreid in op andere en presenteert in sommige gevallen alternatieve verhalen en interpretaties van gebeurtenissen.[25][26] De Koran beschrijft zichzelf als een gids voor de mensheid (2:185). Het biedt soms gedetailleerde verslagen van specifieke historische gebeurtenissen, en het benadrukt vaak de morele betekenis van een gebeurtenis boven de verhalende volgorde ervan.[27] Als aanvulling op de koran met uitleg voor enkele cryptische koranverhalen en uitspraken die ook de basis vormen voor de islamitische wet in de meeste denominaties van de islam, [28][iv] zijn hadiths - mondelinge en schriftelijke tradities waarvan wordt aangenomen dat ze de woorden en daden van Mohammed beschrijven.[ v][28] Tijdens gebeden wordt de koran alleen in het Arabisch gereciteerd.[29]
Iemand die de hele koran uit zijn hoofd heeft geleerd, wordt een hafiz genoemd. Soms wordt een vers gereciteerd met een speciaal soort elocutie die voor dit doel is gereserveerd, tajwid genaamd. Tijdens de maand Ramadan voltooien moslims meestal de recitatie van de hele Koran tijdens tarawih-gebeden. Om de betekenis van een bepaald koranvers te extrapoleren, vertrouwen moslims op exegese of commentaar in plaats van een directe vertaling van de tekst.[30]
